درمان اوتیسم کودکان در کرمانشاه
اوتیسم، اختلالی است که با الگوهای رفتاری تکراری همراه است و معمولا باعث می شود رفتار فرد با محیط اطراف تغییر کند. علائم این اختلال اغلب در کودکان زیر سه سال تشخیص داده می شود.در برخی کودکان، علائم اوتیسم از همان بدو تولد مشخص می شود، در حالی که در برخی دیگر از کودکان، علائم به مرور زمان ظاهر خواهند شد. اوتیسم هم چنین می تواند با سایر شرایط پزشکی مانند صرع همراه باشد. توصیه می شود توضیحات دکتر پریسا یاسمی نژاد را در مورد درمان اوتیسم کودکان در کرمانشاه را دنبال کنید.
محتوا
مشخصات و علائم اوتیسم
اوتیسم، روابط کودک را تحت تاثیر قرار می دهد و با مشخصه های زیر همراه می باشد:
- الگوهای گفتاری نامتعارف
- عدم برقراری ارتباط چشمی با دیگران
- واکنش نشان ندادن به صدا کردن شان
- تاخیر در کسب مهارت های گفتاری
- تکرار جملات و عبارات
- مشکل در دریافت کلام دیگران و ابراز احساسات شان
علاوه بر آن که این کودکان در برقراری ارتباط با دیگران به مشکل بر می خورند، الگوهای رفتاری غیر عادی و تکراری را نیز از خود نشان خواهند داد.
کودکان مبتلا به اوتسم با یک برنامه روتینی بزرگ می شوند و هر گونه تغییر در این برنامه می تواند باعث بروز رفتارهای پرخاشگرانه در آن ها شود. تست تشخیصی خاصی برای اوتیسم وجود ندارد. در مقابل، پزشک با بررسی علائم و الگوهای رفتاری به تشخیص این اختلال پی خواهد برد.
علت بروز اوتیسم
علت اصلی بروز اوتیسم به طور قطعی مشخص نیست، اما برخی اختلالات ژنی می توانند در بروز این بیماری دخیل باشند. در برخی موارد، ژن ها خود به خود دستخوش جهش می شوند، در برخی دیگر این اختلال زمینه ارثی دارد. در دو قلوها، در صورتی که یکی از قل ها مبتلا به اوتیسم باشد، شانس ابتلای قل دیگر در حدود 36 تا 95 درصد خواهد بود. در کودکان مبتلا به اوتیسم قسمت هایی از مغز که مسئول گفتار و رفتار هستند، درگیر می شود. فاکتورهای محیطی نقش مهمی را در بروز این اختلال بر عهده دارند.
رفتار کودکان اوتیسمی
کودکان مبتلا به اوتیسم رفتارهایی را از خود نشان می دهند که می تواند باعث گوشه گیری آن ها شود. معمولا کودکان این رفتارها را برای محافظت از خودشان در برابر محرک نشان می دهند. گاهی این رفتارها می تواند به این دلیل باشد که کودک می خواهد سطحی از منطق را وارد زندگی خود کند.
این رفتارها می توانند نتایج زیر را در پی داشته باشند:
- منزوی شدن کودک و عدم برقراری ارتباط با اطرافیان
- انجام الگوهای تکراری حتی هنگام بازی کردن
- صحبت کردن با خودشان
- دلبستگی به اشیای مورد علاقه شان
آن چه که اهمیت دارد این است که کودک نباید از انجام این رفتارها ناامید و دلسرد شود، بلکه باید یک سری استراتژی های جدید به کار گرفته شود. برخی از این اقدامات موثر عبارتند از:
- فهم این مساله که ممکن است صحبت کردن کودک با تاخیر آغاز شود.
- محدود کردن سر و صدا و حرکات، تا کودک راحت تر بتواند بر روی یک مساله تمرکز کند.
- آموزش مسائل به کودک با استفاده از ساختارهای ترتیبی مانند ابتدا، سپس، بعد.
- اطمینان حاصل شود که اطلاعاتی که در اختیار کودک قرار می گیرد طبق همان فعالیت های روتین است. هر گونه فعالیت اضافی می تواند باعث ناراحتی کودک شود.
رعایت موارد گفته شده می تواند به بهبود کیفیت زندگی مبتلا به اوتیسم کمک کند. اوتیسم، اختلال عصبی و رشد پیچیده ای است که می تواند منجر به بروز مشکلاتی در برقراری ارتباط با دیگران شود و کودک سعی در تکرار الگوهای رفتاری خاص خواهد داشت. علت اصلی بروز اوتیسم در کودکان به طور قطع مشخص نیست، اما آن چه که می دانیم این است که واکسن نمی تواند علت برورز این اختلال باشد. دنبال کردن اقدامات درمانی و رعایت موارد گفته شده، به بهبود کیفیت زندگی کودک مبتلا به اوتیسم کمک خواهد کرد.
تشخیص
پزشک کودک شما در معاینات منظم به دنبال علائم تاخیر رشد می‌گردد. اگر کودک شما علائمی از اختلال طیف اوتیسم را نشان داد، احتمالاً برای ارزیابی به متخصصی ارجاع خواهید شد که کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم را درمان می کند، مانند روانپزشک یا روانشناس کودک، متخصص مغز و اعصاب اطفال، یا متخصص اطفال رشد.
از آنجایی که اختلال طیف اوتیسم از نظر علائم و شدت بسیار متفاوت است، تشخیص ممکن است دشوار باشد. آزمایش پزشکی خاصی برای تعیین این اختلال وجود ندارد. چند راهکار برای تشخیص اوتیسم:
- از کودک خود بپرسید که چگونه تعاملات اجتماعی، مهارت های ارتباطی و رفتار کودک شما در طول زمان توسعه یافته و تغییر کرده است.
- به فرزندتان تست هایی بدهید که شنوایی، گفتار، زبان، سطح رشد و مسائل اجتماعی و رفتاری را پوشش می دهد.
- تعاملات اجتماعی و ارتباطی ساختاریافته را به فرزند خود ارائه دهید و به عملکرد خود امتیاز دهید
- از معیارهای موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا استفاده کنید.
- از آزمایش ژنتیک برای تشخیص اینکه آیا فرزند شما دارای یک اختلال ژنتیکی مانند سندرم رت یا سندرم X شکننده است استفاده کنید
درمان اوتیسم کودکان در کرمانشاه
هیچ درمانی برای اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد و هیچ درمان یکسانی وجود ندارد. هدف از درمان، به حداکثر رساندن توانایی کودک شما برای عملکرد با کاهش علائم اختلال طیف اوتیسم و حمایت از رشد و یادگیری است. مداخله اولیه در طول سال های پیش دبستانی می تواند به کودک شما کمک کند تا مهارت های اجتماعی، ارتباطی، عملکردی و رفتاری حیاتی را بیاموزد.
دامنه درمان‌ها و مداخلات خانگی و مدرسه‌ای برای اختلال طیف اوتیسم می‌تواند بسیار زیاد باشد و نیازهای فرزند شما ممکن است در طول زمان تغییر کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند گزینه هایی را توصیه کند و به شناسایی منابع در منطقه شما کمک کند.
اگر کودک شما مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده شد، در مورد ایجاد یک استراتژی درمانی با متخصصان صحبت کنید و تیمی از متخصصان را برای رفع نیازهای فرزندتان بسازید.
گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان های رفتاری و ارتباطی
بسیاری از برنامه ها به طیف وسیعی از مشکلات اجتماعی، زبانی و رفتاری مرتبط با اختلال طیف اوتیسم می پردازند. برخی از برنامه ها بر کاهش رفتارهای مشکل ساز و آموزش مهارت های جدید تمرکز دارند. برنامه‌های دیگر بر آموزش کودکان در موقعیت‌های اجتماعی یا برقراری ارتباط بهتر با دیگران تمرکز دارند. تحلیل رفتار کاربردی (ABA) می‌تواند به کودکان کمک کند مهارت‌های جدید را بیاموزند و این مهارت‌ها را به موقعیت‌های مختلف از طریق یک سیستم انگیزشی مبتنی بر پاداش تعمیم دهند.
درمان های آموزشی
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اغلب به برنامه های آموزشی بسیار ساختارمند پاسخ می دهند. برنامه های موفق معمولاً شامل تیمی از متخصصان و انواع فعالیت ها برای بهبود مهارت های اجتماعی، ارتباطات و رفتار است. کودکان پیش دبستانی که مداخلات رفتاری فشرده و فردی دریافت می کنند، اغلب پیشرفت خوبی از خود نشان می دهند.
خانواده درمانی
والدین و سایر اعضای خانواده می توانند یاد بگیرند که چگونه با فرزندان خود بازی کنند و با آنها تعامل داشته باشند به روش هایی که مهارت های تعامل اجتماعی را ارتقاء می دهد، رفتارهای مشکل دار را مدیریت می کند و مهارت های زندگی روزمره و ارتباطات را آموزش می دهد.
سایر روش های درمانی بسته به نیاز فرزندتان، گفتار درمانی برای بهبود مهارت های ارتباطی، کاردرمانی برای آموزش فعالیت های روزمره زندگی و فیزیوتراپی برای بهبود حرکت و تعادل ممکن است مفید باشد. یک روانشناس می تواند راه هایی را برای رسیدگی به رفتار مشکل دار توصیه کند.
اقدامات درمانی موثر دیگر:
- آنالیز رفتارها. ابتدا باید سعی کرد الگوهای رفتاری کودک مبتلا به اوتیسم را درک کرد. تاثیر محیط اطراف بر روی این رفتارها نیز باید مورد بررسی قرار بگیرد. هدف از دنبال کردن این اقدام درمانی، ایجاد رفتارهای مناسب و کاهش رفتارهای نادرست و غلط می باشد.
این روش درمانی هم چنین به بهبود ارتباطات، تقویت حافظه و عملکردهای آموزشی نیز کمک می کند. با آنالیز و بررسی رفتارها و آموزش رفتارهای جدید آن هم مرحله به مرحله، کودک مبتلا به اوتسم، تحت حمایت قرار خواهد گرفت.
- کار درمانی. این روش درمانی به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا مهارت های زندگی و مستقل بودن را فرا بگیرند. این مهارت ها می تواند شامل پوشیدن لباس بدون کمک گرفتن از دیگران و یا رعایت اصول بهداشتی باشد.
این قبیل مهارت ها باید غیر از زمان حضور در جلسات مشاوره انجام داده شوند.
- آموزش پاسخ محور. این اقدام درمانی انگیزه و توان بیشتری را در کودکان مبتلا به اوتیسم ایجاد می کند. این روش با استفاده از ابزارهای طبیعی انجام می شود.
- مداخله رشد ارتباط. این روش درمانی تمرکز خود را بر اهمیت فکر پویا، توانایی تنظیم افکار و در نهایت بهبود کیفیت زندگی قرار می دهد. هدف از دنبال کردن این روش درمانی، فهم دیگران و دریافت اطلاعات یک پارچه از چندین منبع می باشد.
- گفتار درمانی. این روش درمانی، چالش های ارتباطی را مورد هدف قرار می دهد که می تواند شامل بیان احساسات با صورت، یادگیری استفاده از زبان بدن و واکنش نشان دادن به سوالات باشد.
- روش تیچ (TEACCH). این برنامه درمانی، به هماهنگ شدن نیاز کودک در محیط کلاس کمک می کند و تاکید آن بر روی یادگیری بصری می باشد.
مصرف دارو
مصرف دارو معمولا زمانی تجویز می شود که هدف، درمان سایر اختلالات مانند صرع، افسردگی و یا مشکلات خواب باشد.
